تابستان فرصت پیشرفت یا آرامش؟

تابستان بچه‌ها را به اسم پیشرفت تبدیل به یه شب سیاه زمستان نکنید!
عقلای عالم به این نتیجه رسیدند که اگر می‌خواهید فرایند فعالیت آدم بزرگ‌ها بهتر و مفیدتر باشد باید دو روز در هفته تعطیل رسمی اعلام شود تا کارمندان و کارگران به استراحت بپردازند.
اساتید انگیزشی اصرار دارند نباید مثل تراکتور کار کرد و در هفته و ماه و سال باید وقفه ایجاد کرد و به تفریح و استراحت و روالی خلاف روزمره پرداخت تا توان کسب کرده و بتوانید با انگیزه به مسیر پیشرفت ادامه دهید.
اما نمی‌دانم والدین وقتی به فرزندان می‌رسند چرا یک دفعه تغییر رویه می‌دهند و تابستانی که سراسر باید به تفریح و بازی و لذت بردن بچه بگذرد، به سرگردانی او مابین این کلاس و آن کلاس می‌گذرد و تبدیل به شب سیاه زمستان می‌شود.
متاسفانه این روزها برخی مدارس هم به اسم پربرنامه بودن در این روش سراسر اشتباه گوی سبقت از یکدیگر ربوده و کلاس پشت کلاس برگزار می‌کنند.
آن روز والدی می‌گفت مدرسه فرزند من از اول مهر شروع نمی‌شود از نیمه مرداد ماه آغاز میشه.
یه موقع هم خدای نکرده اصلاً بدگمان نشید که مدرسه غیرانتفاعی است و دغدغه شان مطلب دیگری است.
من کاری به این ذهنیت خوانی ندارم حرفم فقط یه چیزه با دست خودتون بچه رو نابود نکنید، بذارید تابستان واقعاً تابستان بماند، زمستان به قدر کافی شب‌های بلند دارد.
تو تابستون با بچه‌ها انیمیشن ببینید، سینما برید،پارک و تفریح و سفر برید.
اصلاً این شرایط رو ندارید عیبی نداره به جای رها کردن بچه‌ها تو اتاق یا تو محله و پارک ببرید کلاس‌های ورزشی و ارزونی که همه جا پیدا میشه، خصوصا دسته جمعی….
هرچه زمستان فصل سرما و خمودی است، تابستان فصل گرما و تحرک است.
فضا مهیا کنید بچه‌ها فعالیت بدنی داشته باشند برنامه‌ریزی کنید حتماً سفر بروید تابستون فصل به آب زدن و خلاف رویه عادی زندگی کردن است.
نه سرگردان شدن بچه از این کلاس به آن کلاس….
اگه کلاسی هم می‌خواد بره باید لابلای کلی تفریح و بازی باشه مدت زمان کوتاه تعداد جلسات کم و نسبت آن به تفریح ۱ به ۱۰ باشد.
فریب کسانی که کلاس پشت کلاس برگزار می‌کنند و توی بوق و کرنا می‌کنند که آی موفقیت بچه شما فقط با ماست رو نخورید.
بزارید سه ماه به معنای واقعی تابستون داشته باشه تا هشت نه ماه فصل درس و به اصطلاح زمستون رو بتونه به خوبی سپری کنه.

از ما گفتن امیدوارم گوش کنید.