هیچکس به اندازه بچه اول خانواده آسیب نمی بینه خصوصاً اگه دختر باشه!
هیچکس به اندازه بچه اول خانواده آسیب نمی بینه خصوصاً اگه دختر باشه!
بچه اول معمولاً تو سال های ابتدایی زندگی پدر و مادر پا به دنیا می گذارند. همون روزهایی که هنوز زندگیشون نگرفته معمولاً تو نداری سپری میشه. به اکثر خانواده ها نگاه کنید همان کسانی که الان تو زندگیشون موفق هستند….
میگن سال های اول زندگی خوب یه مشکلاتی با هم داشتیم ولی بالاخره حل شد و خدا را شکر الان با هم خوبیم.
راست میگن الان با هم خوب هستند اما هفت هشت سال از بهترین سال های کودکی فرزند پای مشاجرات والدین از بین رفت.
چه ارزشی داره الان…
بررسی کنیم حق با شما بوده یا همسرتون تبعات آن دوران که از بین نمیره تا سال های سال می مونه، چه سودی داره الان بگیم خدا لعنت کنه مادر زن یا مادر شوهر بد. اینا کجا حالا اون طفل معصوم رو که الان کوله باری از مشکلات روحی روانی شده حل می کنه؟
چقدر روانشناس ها بگن….
ازدواج نیاز به تخصص و فراگیری نکات داره،اینی که جایی مشغولی و مدرک تحصیلی و خونه و ماشینت آماده است، به این معنا نیست که دیگه برای ازدواج آماده ای….
اگه خودت رو برا ازدواج آماده نکنی اگه مشکل داری از قبل خودت رو درمان نکنی فرزندت باید سال‌ها بعد…
به خاطر مریضی شما بره خودش رو درمان کنه.
ازدواج خیلی خوبه پدر و مادر شدن خیلی خوبه به شرطی که شرایطش رو داشته باشید.
بیچاره فرزند اول، خصوصاً اگه دختر باشه، چه زجری می کشه؟! چه دوران اسفناکی رو باید تحمل کنه….
اگه فرزندی دارید که تو دوران نوجوانی خودش قرار داره و پرخاشگری می کنه و آرامش کافی نداره منصفانه برگردید دوران کودکیش را بررسی کنید.
رابطه خودتون با همسر را بررسی کنید، حال و هوا و میزان آرامش دوران کودکی دخترتون رو بررسی کنید، باور کنید خیلی رای و نظر الانتون تغییر می کنه…
دیدگاهتان را بنویسید