کنترل نوجوان آری یا خیر؟
اگه شما هم با فرزند نوجوانتون مسئله دارید یا در ارتباط گرفتن باهاش مشکل دارید؛ حتماً این چند نکته رو رعایت کنید.
۱- هرگز از بالا به پایین بهش نگاه نکرده و فکر نکنید چون پدر یا مادر هستید مجاز هستید همچنان امر و نهی کنید.
۲- حریم خصوصیش رو بیش از پیش رعایت کنید.
۳-بچه‌ها تو این سن فقط می خوان خودشون رو به اطرافیان ثابت کنن؛ پس به جای مخالفت درکشون کنید.
۴- تنها راه کنترل؛ رفاقت و ایجاد صمیمیت فراوان است.
۵- به هیچ وجه محبت‌های خودتون رو تو سرش نکوبید. من اینو برات گرفتم، اون کار رو کردم، ببین چه شرایط خوبی داری….
۶- هرگز، هرگز، هرگز، به قصد انگیزه دادن با کسی مقایسش نکنید.ببین بچه فلانی، ببین پسر خاله، ببین پسر عمه کجاست…. اون وقت تو…..
۷- هرگز از جملات؛ تو بچه‌ای، حالیت نیست، بزار بزرگ بشی، بعد می‌فهمی, حالا احساساتی هستی و…. استفاده نکنید.
۸-هرگز با کودکی و شرایط خودتون هم مقایسش نکنید؛ وقتی هم سن تو بودم، ما تو چه شرایطی بودیم، شما تو جناز و نعمتی هستی، قدر نمی‌دونی و…
به طور کلی بچه‌ها تو سن نوجوانی از زمین و زمان شاکی هستند، به همه چی معترضند و ایراد می گیرند. دختر و پسر هم نداره. یعنی یه چیزی لقلقه زبانشون هست؛ «این عقیده شماست چرا من باید به عقیده شما تن بدم. من نظر خودم رو دارم.» نمی گم به خواستشون تن بدید، فقط می‌تونم بگم بحث و جدل کردن مطلقاً جواب نمیده. حتماً یا شما شکست می‌خورید یا ایشون تو اشتباهش بیشتر غرق میشه. به جای بحث کردن تا اونجا که می تونید جدل نکنید و تلاش کنید با رفاقت و ارتباط عاطفی مسئله رو حل و فصل کنید. بچه ها تو این سن بیشتر از نصیحت شنیدن و مجاب شدن نیاز دارند گوش خوبی برای حرف هاشون باشید، بهشون انگیزه بدید تعریف و تمجید بشنوند، تایید بشن، بهشون افتخار بشه، بدون دلیل دوست داشتنتون رو بهش ابراز کنید. اگه دو تا صفت خوب دارند ده تا صفت بد اون دوتا رو هزار بار بگید اما اون ده تا یک بار اونم شکلات پیچ شده.
نوجوانی فوق العاده سن پیچیده‌ای است. هورمون‌های بدن به هم ریخته، بلوغ و داستان‌های مربوط به خودش، نظارگر بودن تناقض های دنیا و نیافتن جواب،باعث میشه کمتر چیزی آرومش کنه. دنبال یه دلیل می گرده تا احساس بدبختی و تنهایی کنه.می خوام بگم حال خودش خود به خود بد هست شما لطفاً بدترش نکنید……
دیدگاهتان را بنویسید